Leerinzichten

expo The Neverending Park

Persoonlijke inzichten van de organisatoren

Er zijn veel initiatieven die kleinschalig zijn, maar toch het algemene welzijn bevorderen. Wat je kan doen, moet je gewoon doen.
Nooit stoppen met het zich informeren, lezen, luisteren, zich laten inspireren en intellectueel laten uitdagen.
Openheid bewaren, ook voor stemmen die je niet wenselijk vindt.
Erst das Fressen, dann die Moral: Om tot engagement te komen, moeten de basisvoorwaarden vervuld zijn: Ben ik gezond? Heb ik eten? Heb ik het warm? Zit ik hier goed? Ben ik welkom? Is het gezellig?

---

Persoonlijke inzichten uit de groep
(geformuleerd door de aanwezigen op de Slotonderhandeling)

Door de lange duurtijd van het project en de veelheid en complexiteit van het aanbod in de expo haken er deelnemers af.
De Grond der Dingen en specifiek de expo biedt kansen tot ontmoeting en geeft een stimulans aan het engagement. Daardoor hebben ideeën en projecten meer kans op slagen.
Het Park en het samenkomen op die plek geeft inspiratie en het voortschrijdend inzicht van de synergie.
Door samenwerking wordt het eigen kleine idee deel van iets groters wat je niet kon vermoeden.
In het begin van het project leek de lange duurtijd een probleem, na verloop van tijd bleek het eerder een opportuniteit en een meerwaarde.
1+1=3 (synergie en voortschrijdend inzicht)
Een idee komt vanuit 1 persoon, maar blijkt gedragen te zijn door veel mensen. Gevoel van herkenning.
De expo was een inspirerende plek voor ontmoeting. Hier kwamen allerlei organisaties en mensen uit het Mechelse samen.
De ideeën worden duurzaam verankerd, we moeten ze kunnen beschermen op lange termijn.
Gedeeld inzicht rond het belang van het betrekken van minderheidsgroepen bij dit project.
De expo bood een veilige ruimte om tot samenwerking te komen. Er is een verlangen naar de continuïteit van zo’n veilige ruimte.
Die veiligheid werd niet altijd door iedereen gevoeld bij het vertolken van hun project.
Zowel de programmatie van de expo als het verloop van het project tot hiertoe waren inspirerend.

---

Nieuwe vormen van democratie

Medezeggenschap van burgers is een neverending proces, verankerd in de structuren van de stad. Een dynamisch onderzoek naar de verfijning van onze representatieve democratie krijgt een permanente plek in de stad.
Democratie in zijn huidige vorm staat onder druk. Er is veel animo rond nieuwe vormen zoals bv. de participatieve democratie.
Een deel van de burgers wil medezeggenschap, niet enkel inspraak. Het gaat dus om co-creatie.
“Politieke ongehoorzaamheid is geen misdaad maar een weldaad.”
Burgerlijke ongehoorzaamheid moet kunnen wanneer de staat tekortschiet (Hannah Arendt).
Participatieve processen zijn flexibel en open. De stad kan daarin duidelijke structuren aangeven op vlak van budgetten, timing, planning, zodat de burgers een kader hebben waarbinnen ze kunnen opereren.
Participatieve democratie is niet vrijblijvend.
Het ontwikkelingsproces van de ideeën bevat, al naargelang de behoefte, alle noodzakelijke geledingen (werkbanken met indieners, burgers, middenveld, experten, kunstenaars, stadsdiensten,…).
Het proces is gebaat bij een zichtbaar en publiekelijk verloop (transparantie) zonder de nood aan een ‘veilige ruimte’ voor het gesprek uit het oog te verliezen.
Er is ruimte om te experimenteren en te mislukken.
Er is inspraak nodig op het niveau van de beleidsthema’s, niet alleen op het niveau van projecten en dit niet alleen door de usual suspects, maar door een doorsnede (afspiegeling) van wie er in Mechelen leeft. (Burgerplatform)
We waken erover dat het ‘samen de stad maken’ niet doorslaat en leidt tot een terugtrekkende overheid die haar verantwoordelijkheid uitbesteedt.

---

Een gedeelde wereld vol meerstemmigheid

We streven niet naar consensus, wel naar dialoog, waarbij we het conflict niet uit de weg gaan, maar juist omarmen. We streven naar een gemeenschappelijke, meerstemmige wereld
De algemene tendens van de ideeën gaat richting: meer groen/meer natuur, meer rust, meer milieuvriendelijk en duurzaam, meer inclusiviteit en verbinding. Dit wijst ons meteen ook op de stemmen die we niet gehoord hebben: Wat met de SUV-bestuurders? De beursspeculanten? De klimaatontkenners? De xenofoben? De eenlingen die liever op zichzelf blijven? We zoeken manieren om ook hen te bereiken.

---

Verbinding

Alles is verbonden.
Jeroen Brouwers schreef: “Niets bestaat dat niet iets anders aanraakt.”
Er is nood aan een globale aanpak (zowel tussen verschillende projecten als participanten: diensten/burgers/middenveld/politiek, alles wat elkaar aanraakt) met voldoende tijd en ruimte om bruggen te bouwen en synergieën te zoeken.
Verbinding krijgt vorm in formele en informele overlegstructuren. Beide kunnen naast elkaar bestaan.
Het vertrouwen wordt opgebouwd tussen stad en burger, college en stadsdiensten, tussen burgers onderling in buurten, verenigingen, etc.

---

Voor de organisatie

Tijd en middelen investeren in het eens zijn over de basics van de organisatie, over de prioriteiten en de complexiteit. Aandacht voor het verknopen van persoonlijke waarden en die van de organisatie.

---

En tot slot

Het is de moeite waard om onze huidige kaders beter te kennen en te benutten. De rechtstaat, de grondwet, de mensenrechten, etc. kunnen nuttige instrumenten zijn voor burgers om iets in beweging te zetten. Die kennis maakt sterker.
Alles wat niet is, kan nog komen. Alles wat niet is, is gewoon ‘nog’ niet. We durven dus dromen.
Het is oké om het nog niet te weten. Het zoeken is oké. Het zoeken is misschien wel hetgeen waar alles om draait. Dat wat ons bindt is misschien juist dat zoeken. Eindeloos. Samen.
‘Elly Van Eeghem’, tijdelijke bewoonster van The Neverending Park