Tuiniers
Jozef Wouters (°1986) is sinds 2007 actief als scenograaf en beeldend kunstenaar in de Vlaamse en Brusselse podiumkunsten.
​
Jozef ontwierp de scenografie
voor The Neverending Park in samenwerking met Barry Ahmad Talib, Vesara Molla als architecte en Menno Vandevelde als technisch aanvoerder.
​
Jozef Wouters
Benjamin Verdonck
Benjamin Verdonck (°1972)
leeft en werkt in Antwerpen.
Hij is theatermaker, beeldend kunstenaar en auteur, met een eigenzinnige praktijk zowel binnen als buiten het theater.
Voor The Neverending Park maakte Benjamin de maquettes van de geselecteerde ideeën van De Grond der Dingen.
​
© Koen Broos
Barry Ahmad
Talib
Barry Ahmad Talib (°1987) is beeldend kunstenaar, scenograaf
en performer.
Hij nam in 2019 deel aan de voorstelling Underneath Which Rivers Flow van Decoratelier Jozef Wouters en Globe Aroma.
​
Joeri De Bruyn
Joeri De Bruyn studeerde filosofie in Antwerpen en Leuven.
Hij was van redacteur bij het Belgisch architectuurtijdschrift A+.
In 2008 richtte hij Public Space op.
Jozef Wouters
Jozef Wouters (°1986) is sinds 2007 actief als scenograaf en beeldend kunstenaar in de Vlaamse en Brusselse podiumkunsten. In 2010 studeerde hij af aan a.pass (Advanced Performance and Scenography Studies) in Brussel, waar hij zich specialiseerde in scenografie. Sindsdien werkte hij samen met onder andere Meg Stuart/Damaged Goods, Thomas Bellinck, Benny Claessens, Michiel Vandevelde, Scheld'apen/Het Bos...
​
Wouters’ werk verhoudt zich vaak tot een specifieke locatie, zoals All problems can never be solved (2012) in de Modelwijk in Laken of het Zoological Institute for Recently Exctinct Species (2013) in het Brusselse Museum voor Natuurwetenschappen.
Op Kunstenfestivaldesarts 2016 palmde hij met INFINI 1-15, een voorstelling van zijn toenmalige Decoratelier, de grote zaal van de Brusselse KVS in. Samen met Meg Stuart/Damaged Goods en dramaturg Jeroen Peeters werkte hij in 2017 aan de locatieprojecten Atelier III en Projecting [Space[. In 2018/19 werkte Wouters samen met Open Kunstenhuis Globe Aroma aan het project Underneath Which Rivers Flow, dat in première ging tijdens Performatik 19 (Kaaitheater).
​
Sinds 2017 maakt scenograaf Jozef Wouters structureel deel uit van Damaged Goods. Als autonoom kunstenaar in residence zet hij er gedurende vijf jaar verschillende projecten op, met als uitvalsbasis zijn Decoratelier in Molenbeek.
​
“Decoratelier is een ruimte die onderdak geeft aan de diverse vormen van samenwerking en arbeid die eigen zijn aan mijn werk. Ruimte wordt er uitgeprobeerd, gesprekken vinden plaats in hout, ijzer en karton. Het is een permanente plek voor het bouwend zoeken naar de steeds veranderende ruimtes waarin kunst-, denk- en handwerklieden elkaar ontmoeten.” - Jozef Wouters
​
Het ontwerp voor de scenografie van The Neverending Park kwam binnen de context van Decoratelier tot stand in samenwerking met architecte Vesara Molla. De uitvoering gebeurde onder leiding van technisch directeur Menno Vandevelde.
​
Meer weten? -> www.jozefwouters.be
Benjamin Verdonck (°1972) leeft en werkt in Antwerpen. Hij is theatermaker, beeldend kunstenaar en auteur, met een eigenzinnige praktijk zowel binnen als buiten het theater. Zijn werk laat zich lezen als een niet-aflatende stroom voorstellingen, installaties, acties, tafeltonelen en vlugschriften met als weerkerende ondertoon: hoe vormgeven aan het uitblijven van het publieke debat over de stilaan onafwendbare veranderingen in ons ecosysteem.
Sinds 2006 is hij vast Toneelhuismaker.
Hij maakt ‘muziektoneel’ met muziekmakerij Think of One en Valentine Kempynck. Zij creëren o.a. de voorstellingen Wat ik graag zou zijn als ik niet was wat ik ben hfst. 1, 2 en 2b+ (1992-1995) naar Julio Cortázar en Hydravan Heiner Müller (1998). Voor LOD maken zij in 2000 W/ik denk vaak aan de hoeveelheid rundvlees die nodig zou zijn om bouillon te maken van het meer van Genève. Bij De Roovers schrijft en speelt Benjamin Verdonck in 2002 een kindervoorstelling gebaseerd op het werk van Ovidius. Metamorphosen wordt geselecteerd voor het Theaterfestival 2003.
In 2004 maakt hij voor de KVS samen met Willy Thomas 313 / Misschien wisten zij alles, naar het werk van Toon Tellegen. Deze voorstelling wordt ook getoond in Kinshasa in augustus 2006 en wordt sindsdien regelmatig hernomen.
​
2017 kent ook de première van Wat ik graag zou zijn als ik niet was wat ik ben, een theaterproductie die Benjamin Verdonck maakt samen met Willy Thomas, naar verhalen van César Bruto. Verdonck en Thomas zien de licht absurde verhalen als een opeenstapeling van pogingen om richting te geven aan een bestaan in een steeds complexere, absurde wereld.
Liedje voor Gigi (2018) is een nieuwe etappe in Verdoncks zoektocht naar een mini-theater waarin hij tegelijk de blik van de toeschouwer zichtbaar manipuleert en een wondere vertelling tot stand laat komen over de tijd die verglijdt, de wereld rondom ons, en wat we daarin vermogen.
In februari 2020 vindt de première plaats van de tijger eet de zebra en de vogel vliegt verschrikt weg, “een kijkkast van heel de wereld, een ongewoon planetarium van plakband, touwtjes en karton”. Een nieuwe voorzet tot inventarisatie van de werkelijkheid in al haar complexiteit, van “een oneigentijds politiek maker” voor wie “het niet gaat om het proberen an sich maar de plicht om zich uit te spreken, zelfs wanneer we niet helemaal weten hoe”.
Intussen blijven alle tafeltonelen, groot en klein, op het repertoire.
​
Meer lezen? -> benjamin-verdonck.be
© Koen Broos
Benjamin Verdonck
Barry Ahmad Talib (°1987) is beeldend kunstenaar, scenograaf en performer.
Hij nam in 2019 deel aan de voorstelling Underneath Which Rivers Flow van Decoratelier Jozef Wouters en Globe Aroma. Sindsdien was hij als kunstenaar-in-residentie betrokken bij enkele projecten van Decoratelier (waaronder The Unbuilt School of Architecture in het kader van Kunstenfestivaldesarts 2019) en ontwikkelt hij er eigen beeldend werk.
Ahmad Talib nam als performer ook deel aan de voorstelling Landscape Orchestra (2019) van Globe Aroma in samenwerking met Niko Hafkenscheid, Hedvig Biong en Pablo Castilla.
Barry Ahmad Talib
Joeri De Bruyn
Joeri De Bruyn studeerde filosofie in Antwerpen en Leuven.
Hij was van 2001 tot 2008 redacteur bij het Belgisch architectuurtijdschrift A+.
In 2008 richtte hij Public Space op, een uitgeverij en productiehuis voor publicaties, tentoonstellingen en interdisciplinair onderzoek over stad, landschap en maatschappij. Public Space is gevestigd in Mechelen.